شاید حساب و کتاب منطقی عقل‌باوران، تاکید بر امید و دوری از یاس و اضطراب را نشانه بی‌خردی و کم‌فهمی تعبیر کند و مصرّانه بر طبل کرنش در برابر فرعون زمان بکوبد…
حساب و کتاب‌هایی که هرچند از لمس سرانگشت خطای فاحش در محاسبه، به دور مانده‌است اما قطعا اسیرِ حصارِ عقلانیتِ محضِ خداباورانِ بی‌ایمان گشته است.
خداباوران و قاریانی بی‌ایمان که نه تدبری در ظواهر کلام الهی داشته‌اند و نه تاملی در بطن این قانون ماورایی و نورانیتِ نازل از آن لوح محفوظ…
وقتی تمام عزت مسلمانیشان در یوق کدخدایی طاغوت خلاصه می‌شود و زمین و زمانشان در وهم مغربیان مستکبر به سوگ و ناامیدی می‌نشیند، باید هم کف‌گیر تدبیرشان به تهِ دیگ سیاست رها شده از دیانت بخورد و با پشت چشم نازک کردن‌ها و تحریم‌های کوچک و بزرگشان، به هراس افتند و برخلاف عقلانیت دینی به تمسخر امیدواران، لبخند عاقلانه بزنند.
دوره معکوس شدن‌هاست
عقل‌های وارونه، ایمان‌های وارونه، تدبیرهای وارونه، و … شاید مسئولین وارونه!
به راستی این سست عنصران چگونه تفسیر می‌کنند آیه لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلَّا أَذىً وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ1، را وقتی این همه ترس و واهمه از گردنکشان، وجودشان را تسخیر کرده است ؟!
پی‌نوشت:
ترجمه آیه 111 سوره مبارکه آل عمران:
نها [= اهل کتاب، مخصوصا» یهود] هرگز نمی‌توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهای مختصر؛ و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد (و شکست می‌خورند؛ سپس کسی آنها را یاری نمی‌کند.
