مدت‌هاست سَرِمان را گرم کرده‌اند به تنفس‌های عمیق در مجادلات بی‌مغز سیاسی و اقتصادی!

روزمان را شب می‌کنیم در پچ پچ تهمت‌ها و مرور پیاپی پیام‌هایی که هیچ ندارد جز ارمغان اشتغال دجال‌گونه به همهمه‌هایی بیهوده!

آری! سرمان را خوب گرم کرده‌اند…

بی‌پرده می‌گویم!

این را زمانی حس کردم که در جمع دخترکان نوبالغ دبستانی، از هیجان قلیان و مشروب و دوستی‌های ممنوعه شنیدم…

زمانی که پیام‌های مستاصل دبیری در پی پاسخ به بی‌اعتقادی نوجوانان به خدا و رسولش، خواب را از چشمم ربود …

زمانی که با شبهه جنگ خانوادگی و قدرت‌طلبی نوه پیغمبر خدا در کربلا مواجه شدم ….

زمانی که بر سر تردید پسرکی در خانواده‌ای مذهبی بر سر قدر و منزلت حقانیت شیعه در غدیر، ایستادم ….

زمانی که از رفاه و آزادی و کرامت انسان در سایه مصلحی رضاخان نام! شنیدم و انقلاب را مایه ذلت جهانی و ماحصل غفلت پیشینیان از انتخابی نامعلوم …

آری! سرمان گرم شد در جنگی که به نرمی آغاز کردند برای تسلط روانی بر عقول و قلوب نسلی که با خون هزاران شهید، به بار نشسته‌است …

سرمان گرم شد و هنوز ادعای بصیرت و بینش‌مان، تنها در انتشار و انعکاس بی‌سرانجام سرگرمی‌های دیگر فضاهای مجازی، خلاصه است …

شاید دیر نباشد بازنده‌شدن در جنگی که دیری است به نرمی آغاز شده است!

و شاید دیر نباشد بلند شدن دوباره در میدان نبردی که چیزی به ذبح کامل فرهنگ و ارزش‌هایمان در میدانش نمانده است !

وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ …

انتخاب با خودمان است که قرآن می‌فرماید:

“ اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم… “