در روزگاری که شیوه‌ی رندان عرصه‌ی عاری از اخلاقِ سیاست، ایجاد جنجال‌های رسانه‌ای با اصل نمودن فرعیات و به حاشیه کشاندن اصول و در یک کلام خلط جایگاه شاکی و متهم در اذهان عمومی است، بصیرت عمارگونه‌ای لازم است تا با آگاهی به زمانه، قول و فعلمان، برگ برنده‌ی حریف در این بازی ناجوانمردانه نباشد.
چند صباحی پیش و در محکومیت فساد و بی‌عدالتی و کم‌کاری مسئولین در رفع مشکلات اقتصادی، و در جهت همراهی با صدای قشر مستضعف، تجمعی از سوی طلاب قم صورت گرفت که بیش از هر چیز نبود بصیرت لازم را در میان برخی به تصویر کشید تا انجا که در هیاهوی غوغای تبلیغاتی متهمینِ وضع وجود، نه تنها سانسور انعکاس عمومی خبر، بلکه اتهام طلاب به ظاهر مشتکی را در پی داشت!
صحبت از حقانیت و حقیقت سخن سخنران و مضامین شعارهای طلاب بیهوده است، چراکه طلب تحصیل ناممکن است و عوام در فهم معنای کلام سخنران، تطبیق مفهوم بر مصادیق گفته‌های پیشین رهبری را نمی‌دانند و در فهم شعارها، نه استظهار اولیه و عرفی کلام را می‌شناسند و نه تحریف سریع این پیام‌ها از سوی اصلاح‌نمایان فتنه‌انگیز در یک شانتاژ رسانه‌ای، مجالی برای تبادر معنای حقیقی شعارها در اذهان عمومی می‌گذارد.
امروز، صحبت از بصیرتی است که نبود! بصیرتی که اگر بود، همین صدای دیرهنگام برخاسته از حوزه، سرمنشا قیامی نویدبخش در سایر نقاط کشور می‌گشت…
بصیرتی که اگر بود، جواب شکایت و مطالبه‌گری، اتهام و سوءظن نبود …
بصیرتی که اگر بود، قیام در برابر ظلم، به ظلم اکبر تفسیر نمی‌شد …
بصیرتی که اگر بود، تبری و طرد از جانب مراجع و مردم و مسئولین، جوابِ همراهی با صدای ملت نبود …
این عمار؟!
#پلاکارد_بهانه_است
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،